2023

Artykuł zakłada, że ulice to nie tylko obszary ruchu, ale także miejsca percepcji, komunikacji i tożsamości. Meißner Straße, główna arteria Radebeul, ma zostać zoptymalizowana architektonicznie i nadać jej znaczenie wykraczające poza jej funkcję komunikacyjną. Praca polega na zazielenieniu fasady i zabudowaniu jej drewnianymi konstrukcjami. W niektórych przypadkach drewniane poziomy są doprowadzane aż do istniejących budynków. W połączeniu z zielonymi fasadami, również na istniejących budynkach, rezultatem jest niezależny, zaskakujący obraz. Ten program rozwoju urbanistycznego został zastosowany w trzech lokalizacjach: wokół skrzyżowania Moritzburger Strasse, przy Landesbühnen i przy Sternplatz (skrzyżowanie August-Bebel-Strasse / Villa Kolbe). Analiza graficzna identyfikuje siedem obszarów problemowych, które są kartograficznie zlokalizowane na Meißner Strasse lub w szerszym otoczeniu, bez możliwości bliższego przyjrzenia się tym lokalizacjom i zidentyfikowania konkretnego problemu w tym miejscu. Dwie lokalizacje, które zostały ostatecznie wykorzystane do wdrożenia programu rozwoju architektonicznego i urbanistycznego, nie zostały uwzględnione. Słabość analizy jest również zauważalna w projekcie i przejawia się w tym, że propozycje czasami wydają się arbitralne i jedynie narzucone lokalizacji. Propozycja projektu nadaje się zasadniczo do powtórzenia wzdłuż ulicy. W ten sposób znaczenie postawionego zadania zostaje podjęte i zrealizowane. Praca pokazuje swoją siłę w prezentacji wizualnej. Podczas gdy słaba analiza służy jedynie jako punkt wyjścia dla projektu, wizjonerskie obrazy mają moc otwierania umysłu na coś nowego.

Scena Radebeul. Bulwar w pięciu aktach

Pod malowniczym, metaforycznym tytułem autorzy dzielą rozległy obszar konkursowy na pięć "aktów" niczym w sztuce teatralnej, które w części analitycznej przedstawione są w sposób poprawny i dopracowany graficznie: "Jedz, pracuj, kochaj - produktywność w mieście" rozpoczyna się na samym wschodzie Radebeul, w sąsiedztwie tradycyjnego zakładu farmaceutycznego. W następnej części, która rozciąga się do potoku Lößnitzbach, "Neue Kulturmayle" będzie charakteryzować Villa Kolbe, Hauptstraße i nowy plac Karola Maya przy planowanym muzeum. "Zielona oaza" rozciąga się przez teatry państwowe do centrum Kötzschenbroda, które jest interpretowane jako "centrum miejskie dla wszystkich" pod tytułem "Za drzwiami". Po tym następuje ostatnia sekcja z zamkiem Wackerbarth, Zitzschewig i Naundorf, zatytułowana "Endstation Sehnsucht - Auszeit mit Panorama". Mapy analityczne uzupełniają wyniki badań. Praca dogłębnie przygląda się pierwszemu z pięciu "aktów" i zapewnia kompleksowy projekt urbanistyczny dla obszaru handlowego i przemysłowego na granicy z Dreznem. Jest to przede wszystkim lokalny plan zagęszczenia, który wzmacnia istniejącą strukturę, wykorzystuje luki między budynkami i wzbogaca przestrzeń miejską o różnorodne walory rekreacyjne i tereny zielone. Jednocześnie tworzy kreatywne połączenia z terenami zielonymi po drugiej stronie Meißner Strasse. Istniejące tradycyjne użytkowanie przez firmy farmaceutyczne nie jest wyraźnie kwestionowane, ale nie uwzględniono szczególnej cechy tego terenu, jaką jest fakt, że jest to teren farmaceutyczno-przemysłowy. Dodatki urbanistyczne pozostają zatem czysto formalne.

Meißner Strasse - sznur pereł

Analiza dzieli przebieg Meißner Straße na cztery odcinki, od wiejskiego, ale także przemysłowego zachodu, poprzez wille i funkcje centralne Kötzschenbroda i centrum na wschód, aż do przemysłowego wylotu z Drezna. Mapy historyczne pokazują punkty początkowe tego rozwoju. Podstawową ideą jest zamknięcie przestrzeni ulicznej od godziny 18:00, aby umożliwić doświadczenie "sznura pereł" Meißner Strasse w różnych lokalizacjach. Budzi to wątpliwości nie tylko co do zasady, ale także ze względu na fakt, że ma to mieć miejsce w czasie, gdy natężenie ruchu maleje, ale nadal jest wysokie, jak pokazano na grafice informacyjnej. Ruch ten zostanie przekierowany przez dzielnice mieszkalne w pobliżu Landesbühnen, uwalniając Meißner Strasse na potrzeby wydarzeń kulturalnych. Nasadzenia drzew w kształcie siatki przed budynkami Landesbühnen i konstrukcje winorośli w Zitzschewig przenikają lub obejmują przestrzeń ulicy, maskując w ten sposób efekt bariery i tworząc zielone przestrzenie, które są dostępne wieczorami dla ludzi, aby mogli odpocząć i nawiązać kontakty towarzyskie.

Metamorphosis Radebeul

Podtytuł - Water Spectacle Sea of Lights Seasonal Flair - opisuje program, który jest opracowywany dla trzech wybranych lokalizacji na Meißner Strasse. We wschodniej części miasta skrzyżowanie w kształcie gwiazdy z August-Bebel-Straße zostanie przekształcone w plac wolny od samochodów, który otworzy przestrzeń dla zastosowań w strefach parterowych sąsiednich budynków. Na środku placu zostanie umieszczona fontanna. Skrzyżowanie z główną drogą zostanie połączone siecią latarni, a jednolita nawierzchnia zostanie oznaczona znakami świetlnymi wskazującymi nowe trasy. Przy przystanku tramwajowym Johannisbergstraße powstanie czterosezonowy park z szerokim wyborem dużej zieleni. Wszystkie trzy środki interpretują przestrzeń Meißner Straße i samą jezdnię jako przestrzeń miejską, która ma być zaprojektowana tak, aby ludzie mogli spędzać w niej czas i wizualnie ją ulepszać. Nie uwzględniono jednak konsekwencji zamknięcia Sternplatz dla ruchu samochodowego.

PRZENIEŚ I POŁĄCZ - MODUŁOWY RADEBEUL

Uwzględnienie różnych cech strukturalnych miasta Radebeul doprowadziło do wyboru trzech "punktów połączeń" na Meißner Straße, które znajdują się na skrzyżowaniu z Zinzendorfstraße / August-Bebel-Straße, na Hauptstraße i przy teatrze Landesbühnen. Za pomocą łączonych "modułów koncepcyjnych" w kształcie sześcianu, w każdej z trzech lokalizacji zostanie utworzona struktura, łącząca Meißner Strasse i piętrząca się w poszczególnych punktach, tworząc wielokondygnacyjne wysokie punkty. Na Zinzendorfstrasse, historyczna Villa Kolbe zostanie zburzona, a duża część jej parku zostanie zabudowana dwu- lub trzypiętrową konstrukcją, która będzie obejmować między innymi miejskie ogrodnictwo i prowadzić do małego placu po drugiej stronie Meißner Strasse w formie mostu. Celem jest połączenie dzielnicy mieszkalnej z przestrzenią sąsiedzką. Na Hauptstrasse celem jest połączenie centrum z centrum miasta poprzez kilkukrotne przerzucenie mostu przez Meißner Strasse. Teatry państwowe zostaną również połączone mostem z niezagospodarowanym terenem naprzeciwko, który zostanie wyposażony w dodatkowe struktury, aby pomieścić koncerty i branże kreatywne.

Meißner Straße - kręgosłup Radebeul

Praca pokazuje obszar miejski w sposób spójny, ale tylko częściowo udaje jej się ukazać złożoność tego wielowarstwowego miejsca. (...) Projekt podobszarów, które są proponowane w zrozumiałych punktach neuronowych, jest oceniany pozytywnie. W tym przypadku praca odnosi sukces w stosowaniu głównie metod planowania otwartej przestrzeni, aby z jednej strony osiągnąć pewien efekt sygnalizacyjny dla ruchu indywidualnego, a z drugiej strony wygenerować żywe obszary rekreacyjne poprzez wprowadzenie pewnych znaczących zmian strukturalnych w przestrzeni ulicznej. Jednocześnie dostępność ruchu pozostaje sprawdzona i poprawiona dla pieszych. Silne interwencje w podobszarach, które są dobrze zakotwiczone w odpowiednich lokalizacjach, rozwijają konsekwentnie zaprojektowane miejsca, które mogą zapewnić silne impulsy dla miasta. Jednak wymiarowanie zielonej sieci w otwartej strukturze osadniczej Zitzschewig jest kontrowersyjne. Z jednej strony, praca odnosi sukces w generowaniu oryginalnych miejsc i przyjemnej rytmizacji ulic (...). Brakuje jednak całościowego podejścia koncepcyjnego. (...) (z: protokół z posiedzenia jury, pisemna ocena zakwalifikowanych prac)

ZJEDNOCZENIE RADEBEUL

Praca opiera się na założeniu, że Radebeul jest geograficznie i społecznie podzielony na dwie części. Ponieważ spotykają się one na Meißner Straße, jest to idealne miejsce na funkcjonalne i estetyczne połączenie. W tym celu wyróżniono historycznie znaczące miejsca, które są szczególnie ważne dla tożsamości miasta i razem tworzą przestrzenną sekwencję działań: Altzitzschewig, Schloss Wackerbarth, Gradsteg, Landesbühnen, Weißes Ross, Lutherkirche i Villa Kolbe. Teatry państwowe, White Horse i Villa Kolbe zostaną omówione bardziej szczegółowo. We wszystkich trzech podobszarach zastosowano modułową konstrukcję drewnianą o strukturze plastra miodu, którą można zaprojektować na poziomie gruntu lub na podwyższeniu, a następnie wykorzystać jako pergolę, powierzchnię do chodzenia lub jako most nad Meißner Strasse. Podczas gdy obiekty sportowe i rekreacyjne, w tym ogrodnictwo, zostaną stworzone w ten sposób w Moritz-Garte-Steg naprzeciwko Landesbühnen, park Villa Kolbe skupi się na teatrze, warsztatach i kawiarni. W Weißer Ross stworzone zostaną możliwości relaksu i podziwiania widoków. Podejście to opiera się na słusznym spostrzeżeniu, że obie strony Meißner Strasse są od siebie oddzielone, chociaż jest to bardziej prawdopodobne ze względu na ruch uliczny niż społeczny podział miasta. Budowanie w poprzek ruchliwej drogi w kilku miejscach może być postrzegane jako sposób na przezwyciężenie tego podziału. Jednak mogą one być używane tylko przez pieszych i nie mogą naprawdę wyeliminować naprawdę bolesnej separacji między Augustusweg i Roseggerstraße przy Weißer Ross, na przykład dla rowerzystów. Godna pochwały jest próba modernizacji przeciwległych obszarów po obu stronach Meißner Strasse w celach rekreacyjnych i kulturalnych, i samo to wystarczy, aby je połączyć.

Meißner Straße ____ łączy.

"W pierwszej kolejności artykuł analizuje różnorodne cechy i właściwości przestrzeni miejskiej Radebeul. W ten sposób przyjrzano się współistnieniu życia codziennego i turystyki, połączeniom transportu publicznego oraz przestrzennej współzależności między tarasami winnymi a obszarem Łaby. Strategie przyszłego rozwoju miasta są opracowywane poprzez analizę par różnych cech i łączenie ich ze sobą. Rozróżniają one zasady interwencji (kreatywne, społeczne) i przestrzenie interwencji (przestrzeń fizyczna). (...) Lokalizacja różnych zasad interwencji na całej długości Meißner Strasse zajmuje dużo miejsca. (...) Węzeł Kötzschenbroda został zidentyfikowany jako obszar specjalizacji (...) obejmujący rewitalizację budynku dworca, dodanie indywidualnych nowych budynków dla obiektów komunalnych i mieszkaniowych, stworzenie przestrzeni dla produkcji miejskiej oraz stworzenie przestrzeni kulturalnych i eventowych. Przestrzeń uliczna zostanie zreorganizowana na korzyść jakości pobytu i łączności środowiskowej. (Opracowanie atmosferyczne obszaru specjalizacji może być silniejsze w bezpośrednim porównaniu z innymi pracami). Rozważania na temat ekologii i jakości rozwoju ruchu są podejmowane, ale pozostają raczej powierzchowne. Głębokość podejścia analitycznego jest wzorowa, a przedstawione plany pięter są wiarygodne w kontekście konkursu pomysłów. (...) Jakość pracy nie leży w wielkim geście, ale w wielu indywidualnych działaniach, które razem dają spójną i wysokiej jakości koncepcję urbanistyczną i architektoniczną." (z: protokół z posiedzenia jury, pisemna ocena zakwalifikowanych prac)

RADEBUNT

W ramach pracy wybrano trzy lokalizacje na Meißner Straße i przekształcono je w "centra": na przystanku Johannisbergstraße między Altzitzschewig i Schloss Wackerbarth w "Zielone Centrum", wokół kościoła Lutra i Muzeum Karola Maya w "Centrum Kultury", a wokół skrzyżowania z ulicą handlową Hauptstraße w "Centrum Miejskie". To, co je łączy, to charakter interwencji, z kolorami elewacji, wykładzinami podłogowymi i zadaszeniami, które obejmują Meißner Strasse, przekształcając każdą lokalizację w charakterystyczny jasny świat kolorów. Na Johannisbergstrasse znajdują się parasole przypominające słoneczniki, na kościele okrągła rampa, a na Hauptstrasse sieć sznurów latarni. Grafika sugeruje, że ma to na celu przyciągnięcie życia towarzyskiego i zachęcenie ludzi do pozostania. Bez wchodzenia w szczegóły dotyczące lokalizacji lub wyprowadzania procesu, praca ogranicza się do tworzenia różnic, które generowałyby wartość rozpoznawczą.

"Razem Radebeul"

Szczegółowa analiza bada przestrzeń miejską Meißner Straße według różnych kryteriów: Tożsamość i podaż, wrażenia wizualne, ruch uliczny i hałas, możliwości i niedociągnięcia. Towarzyszą temu cytaty mieszkańców. Analiza dostrzega dużą różnorodność wzdłuż Meißner Strasse i rozpoznaje zarówno wyzwania, jak i potencjał projektowy. Kilka obszarów projektowych zostało zidentyfikowanych zgodnie z zasadą przewodnią tworzenia miejsc tworzących tożsamość: City Entrance West, Wine Centre (z zamkiem Wackerbarth), Altkötzschenbroda, Pharmapark Business Park, Karl May Centre, Alt-Radebeul Market (przy Hauptstraße) i Radebeul East Town Square (przy Zinzendorfer Straße). Obszar na wschód i południe od teatrów państwowych jest obecnie intensywnie zagospodarowywany. Na Lößnitzbach powstaje nowy park miejski, przy czym tereny zielone po drugiej stronie linii kolejowej Lößnitz zostaną zabudowane domami z kostki brukowej, co spowoduje zwężenie istniejących terenów zielonych. Teren zielony na Moritz-Garte-Steg naprzeciwko Landesbühnen zostanie luźno zagospodarowany centrum spotkań i centrum młodzieżowym. Na zalesionym obszarze między Forststraße a autostradą proponowana jest luźna zabudowa z indywidualnymi domami na wielokątnych planach pod nazwą "Waldquartier". Pomiędzy Meißner Strasse a nasypem kolejowym, na terenie znanym wcześniej jako Pharmapark w pobliżu stacji Weintraube S-Bahn, na niezabudowanych działkach powstają głównie obiekty rekreacyjne pod nazwą "Grüner Bogen" (Zielony Łuk), jako kontynuacja istniejących obiektów sportowych i rekreacyjnych.

Radebeul na całej linii

Analiza umiejscawia miasto Radebeul pomiędzy dwoma definiującymi obszarami krajobrazowymi: "krajobrazem Łaby" i "krajobrazem winiarskim". Meißner Straße jest postrzegana jako dzielnik. Zgodnie z ustaloną misją, powinna ona zostać ponownie zinterpretowana jako przestrzeń, w której tożsamości obu krajobrazów spotykają się i stają się widoczne. W związku z tym istnieją dwa rodzaje interwencji, które zostały opracowane na podstawie cech dwóch krajobrazów, zarówno pod względem konstrukcyjnym, jak i krajobrazowym. Krajobraz Łaby charakteryzuje się formami organicznymi i wodą, podczas gdy krajobraz wina charakteryzuje się formami liniowymi i reliefem. Atrakcyjne diagramy i grafiki są uzupełnione "refleksyjną analizą fotograficzną", rodzajem liniowego fotomontażu i kolażu Meißner Strasse. W planie koncepcyjnym interwencje związane z Łabą i uprawą winorośli są zlokalizowane wzdłuż całego przebiegu ulicy. W rzeczywistości "ścieżki rowerowe" wzdłuż ulicy są obecnie jedynie pasami ochronnymi. W planie generalnym i szczegółowym planie zagospodarowania przestrzennego bliżej przyjrzano się obszarowi otaczającemu teatry państwowe. Sceny będą miały "dziedziniec teatralny" z elementami wodnymi po przeciwnej stronie ulicy, podczas gdy "projekt tarasu" w kierunku strumienia Lößnitzbach przypomina pobliskie winnice. Od strony Meißner Straße, na dziedzińcu teatru znajduje się zielona przestrzeń ze sceną plenerową, ogrodami społecznymi i wodnym placem zabaw.

Zmieniające się zmysły na Meißner Strasse

Obszerne, szczegółowe i atrakcyjne graficznie analizy podchodzą do Meißner Strasse poprzez wariacje na temat tytułu pracy: ulica nie powinna być tylko arterią komunikacyjną i nie powinna już dzielić, ale powinna być dalej rozwijana w sposób "zmysłowy", "znaczący" i "sensowny". Chodzi o coś więcej niż tylko estetyczne upiększenie. Funkcja przestrzeni miejskiej, przez którą przebiega droga krajowa, powinna być dalej rozwijana, szczególnie w odniesieniu do "tkanki społecznej Radebeul": ludzie powinni się tu spotykać. "Znaczący" poziom społeczności jest ściśle powiązany z miejscami tożsamości, z których niektóre istnieją, a niektóre wymagają poprawy. Pod nagłówkiem "Funkcje przestrzenne i rytm" Meißner Strasse jest podzielona na dziesięć przestrzeni działania, wśród których wyróżniają się dwa "magnesy tematyczne" uprawy winorośli i teatry państwowe, a także dwa centra miejskie Kötzschenbroda i Hauptstrasse. Podobnie jak w kolejnych obszarach działań i przestrzeni, czasami istnieje zamieszanie co do tego, co jest jeszcze obserwacją, a co jest już koncepcją. Opracowywana jest dogłębna koncepcja dla obszaru wokół historycznej gospody Weißes Roß, która jest przywracana do swojej pierwotnej funkcji, w tym ogródka piwnego. Na terenie zielonym pomiędzy Paradiesstrasse i kolejką wąskotorową powstanie amfiteatr z kinem plenerowym. Przyległy teren zielony, porośnięty winoroślą, rozciąga się aż do teatrów państwowych, z placem miejskim przed nim, który zostanie odpowiednio rozplanowany po obu stronach Meißner Strasse. Naprzeciwko Weißer Ross zaplanowano wodny plac zabaw i plac miejski, który na wizualizacji płynnie łączy się ze swoim odpowiednikiem przed Weißer Ross. Ruch samochodowy znika prawie całkowicie; plan pokazuje prawie całkowite połączenie jezdni z placem. Naprzeciwko terenów zielonych, na południe od Meißner Strasse, znajdzie się centrum kulturalne, akademik i klub młodzieżowy, tworząc "nowe centrum". Wzdłuż Moritz-Gart-Steg istniejąca przestrzeń zielona będzie wykorzystywana tylko w niewielkim stopniu i przeznaczona głównie do uprawy owoców i ogrodnictwa.

ROLNICTWO MIEJSKIE wzdłuż Meißner Strasse

W analizie zwrócono uwagę na dwie rzeczy dotyczące Meißner Straße: wiele "nieużywanych", publicznie niedostępnych i "pustych" obszarów wzdłuż ulicy, a także rozległe grunty rolne w szerszym obszarze miejskim. W zachodniej części miasta znajdują się one również bezpośrednio przy Meißner Strasse (choć sporo z tych obszarów to w rzeczywistości prywatne ogrody, a także parkingi). Modułowe pergole wzdłuż Meißner Strasse mają na celu połączenie dwóch potencjałów, rolnictwa i obszarów wzdłuż Meißner Strasse. Przede wszystkim mają tu być sprzedawane produkty lokalnego rolnictwa i rolnictwa miejskiego ("tryb sprzedaży"). Jednak ludzie mogą również odpoczywać lub bawić się na ławkach w tych budynkach. Koncepcja ta została dogłębnie zbadana w czterech punktach centralnych przy użyciu planów pięter i aksonometrii: Na zachód od Wackerbarth, "obszar doświadczeń związanych z uprawą rolną"; "obszar aktywności rekreacyjnej" naprzeciwko budynku dworca kolejowego Kötzschenbroda, między torami a Meißner Straße; tutaj zastosowane moduły są połączone w celu utworzenia skrzyżowania z drogą; "przestrzeń rekreacyjna" między Landesbühnen a kolejką wąskotorową, która rozciąga się na drugą stronę drogi za pomocą przejścia i obejmuje wszystkie funkcje wymienione w zastosowanych modułach; i wreszcie "obszar upraw rolnych i sprzedaży mieszanej" na terenie parku Villa Kolbe przy Zinzendorfstraße. Wizualizacje ilustrują wybrane sytuacje.

Lößnitzer Chaussee - zielona wstęga tożsamości

Opracowana graficznie i atrakcyjna analiza wymienia kilkanaście par problemów i rozwiązań pod nagłówkami "Kultura i tożsamość", "Działanie i ruch" oraz "Rekreacja i pobyt". Zasadniczo wymienia ona niedociągnięcia, które należy naprawić. Na przykład, Meißner Strasse brakuje pozytywnej charakterystyki poprzez elementy definiujące tożsamość miasta, tj. dobrze znane zabytki turystyczne, ale także wody i tereny zielone, które kształtują krajobraz miasta. Ponadto ulica nie ma ani atrakcyjnego wyglądu, ani zastosowania i ogólnie ma zbyt mało zieleni. Transport publiczny pozostawia wiele do życzenia, podobnie jak możliwości uprawiania sportu i zabawy. Dlatego też w ramach programu Meißner Straße została przemianowana na "Lößnitzer Chaussee", nadając w ten sposób nazwę najbardziej widocznemu podejściu, obok dwóch innych podejść, "Chausseeterrassen", które biegną wzdłuż ulicy w kilku miejscach oraz punktów początkowych i końcowych szlaków turystycznych. Kompleksowa analiza przekroju poprzecznego całej Meißner Straße stanowi podstawę przebudowy, która przywołuje historyczne początki ulicy z wysadzanym drzewami bulwarem. Opracowano dziesięć projektów przekrojów poprzecznych, aby uwzględnić dostępną przestrzeń, przy czym pojazdy silnikowe i tramwaje w większości przypadków dzielą tę samą jezdnię, a ścieżka rowerowa jest zaprojektowana jako dwukierunkowy pas rowerowy po jednej stronie. Oba rozwiązania mają znane wady. Obszar po obu stronach Meißner Straße w pobliżu teatru Landesbühnen został wybrany jako obszar specjalizacji. Wszystkie trzy kategorie wymienione na początku są tutaj reprezentowane tematycznie i są zasadniczo rozwijane na otwartych przestrzeniach i parkingach. Jeśli chodzi o konstrukcję budynku, skupiono się na symetrycznie rozmieszczonym zespole trzech nowych budynków, które mieszczą handel detaliczny, gastronomię i bibliotekę.

Most na skrzyżowaniu

Długa ulica bez charakterystycznych cech, brak przestrzeni publicznych i brak połączenia z zabytkami są postrzegane jako problemy. Zielone otoczenie bezpośrednio przy Meißner Strasse jest postrzegane jako pozytywny aspekt. Jeśli chodzi o program, stwierdza się, że należy wzmocnić lokalną tożsamość, wykorzystać niewykorzystane otwarte przestrzenie i w jak najmniejszym stopniu wpływać na zielone otoczenie. Meißner Strasse powinna być doświadczana jak melodia, która jest grana. W tym celu skoncentrowano się na trzech obszarach. Odcinek autostrady przy wyjeździe z miasta w kierunku Drezna ma stać się "miejskim mostem", z przestrzenią pod mostem i nieużytkami przed nim przeznaczonymi do wykorzystania przez młodych sportowców. Pomiędzy teatrem Landesbühnen a stadionem Lößnitz różne obszary zostaną połączone długim, zakrzywionym mostem, na którym powstaną tereny zielone, a także place zabaw i boiska sportowe. Na wschód od Cossebauder Strasse, w zachodniej części Radebeul, dwa obsadzone roślinnością zielone mosty przecinają tory kolejowe i Meißner Strasse, łącząc w ten sposób istniejące tereny zielone.

Nieużytki między Meißner Straße a nasypem kolejowym, naprzeciwko willi pod numerem 178, są w dużej mierze własnością miasta. We wstępnym projekcie pierwszej aktualizacji FNP z 2022 r. boisko sportowe można zobaczyć w południowej części przy linii kolejowej, a obszar handlowy w północnej części przy Meißner Straße. W konkursie pomysłów można jednak zrezygnować z obu tych informacji. Celem konkursu jest opracowanie pomysłu na całą Meißner Strasse, a następnie przedstawienie go dogłębnie, nawet w kilku miejscach. Ogólna idea jest wtedy nadrzędna w stosunku do ograniczeń, które można zidentyfikować w danej lokalizacji.

Takie pytania są jednak uzasadnione, ponieważ to od każdej osoby zależy, w jakim stopniu zaakceptuje specyfikacje jako część swojego pomysłu lub wręcz przeciwnie, zignoruje je. Znalezienie własnej równowagi w tym zakresie jest częścią jakości pracy. Pomysł na konkurs nie musi opierać się na założeniu, że miasto go zrealizuje. Pomysły mogą być również podejmowane przez osoby prywatne, mogą zostać wprowadzone na rynek w inny sposób lub znaleźć się w planach zagospodarowania przestrzennego lub planach nieformalnych. Nie możemy przedstawić ogólnego obrazu nieruchomości będących własnością gminy. Nie byłaby to jednak istotna informacja z wyżej wymienionych powodów. Jeśli pojawia się silny pomysł, który jest sprzeczny z definicją zawartą w miejskim planie zagospodarowania przestrzennego, to nadal pozostaje silnym pomysłem.

Podział na obszary jest metodą analizy, którą można przeprowadzić na różne sposoby. Należy zwrócić uwagę na "wewnętrzny obraz" miasta na stronie 12 briefu konkursowego, ponieważ odzwierciedla on podstawową strukturę miasta. Patrz także str. 22 "Co należy wziąć pod uwagę". W konkursie pomysłów można jednak ostatecznie wziąć to wszystko pod uwagę, a następnie zaproponować coś, co działa niezależnie od takiej struktury. Trzeba sobie wyobrazić, że do pokonania byłaby wysoka przeszkoda i zadać sobie pytanie, czy pomysł może to osiągnąć. Jeśli tak, to dobrze.

Popyt jest tak wysoki, zwłaszcza na mieszkania, że miasto mogłoby zaplanować i zabudować wszystkie otwarte przestrzenie w krótkim czasie. Byłoby to przede wszystkim zgodne z tendencją do ucieczki miast z Drezna, co nie ma sensu z punktu widzenia planowania regionalnego. Otwarte przestrzenie powinny być również zachowane z innych powodów, np. istnieją tam firmy ogrodnicze, które powinny zostać zachowane jako część gospodarki. Względy klimatyczne również odgrywają pewną rolę. Nie oznacza to jednak, że niezabudowane grunty i tereny poprzemysłowe w kontekście lokalnym nie powinny być zabudowywane. Większym problemem jest obecnie zabudowa komercyjna niż mieszkaniowa. Interesujące jest również przyjrzenie się rozwijającemu się przemysłowi wiórowemu w Dreźnie.

Radebeul to nie tylko miejsce do życia, ale także miejsce pracy. W Radebeul znajduje się około 14 000 gospodarstw domowych i około 13 000 miejsc pracy. Istnieje zrównoważony stosunek do magnesu dojeżdżającego do pracy w Dreźnie, przy czym równowaga dojazdów do pracy była kiedyś po stronie Radebeul, dziś jest po stronie Drezna: https://www.dresden.de/media/pdf/statistik/Statistik_4210_Pendler_Umland.pdf.

Na obszarze między Łabą a winnicami Meißner Straße jest główną drogą bez alternatywy, zwłaszcza dla ruchu ciężarowego. Na tej drodze zawsze będzie musiał występować duży ruch. Prognozuje się jednak, że przynajmniej na niektórych odcinkach ruch nie wzrośnie.

Meißner Strasse jest remontowana etapami. Ze względu na liczbę mieszkańców wynoszącą 5 30 tysięcy, miasto Radebeul jest odpowiedzialne za prace budowlane i musi realizować ten projekt etapami. Następny w kolejce jest odcinek między Gleisschleife (Schillerstraße) a Eduard-Bilz-Straße.

W wieku 46 lat, rośnie. Niemniej jednak, miejsca dla młodych ludzi są zdecydowanie problemem w Radebeul.

Pomysły mogą również dotyczyć rozważenia długiego horyzontu czasowego wynoszącego być może 30 lat i stopniowego rozwoju. Zawsze można zrobić kolejny krok, gdy nadarzy się okazja, gdy rozbiórka, sprzedaż, budowa lub przebudowa ma miejsce w krytycznych lokalizacjach.