Magdalene Kreßner

Magdalene Kreßner, znana rodzinie i przyjaciołom jako "Ebbi", urodziła się 115 lat temu, 3 października 1899 r. w Schweizertal niedaleko Chemnitz i została wysłana do szkoły z internatem. Wkrótce jednak poczuła niechęć do tej instytucji i ostatecznie pozwolono jej uczęszczać do Alte Kunstschule Richter w Dreźnie. To tutaj rozbudziła się jej miłość do sztuki i nabrała pewności, że nie chce tylko malować, ale także "zanurzyć się" w rzeźbie. Studia w latach 1921-1930 w berlińskim Charlottenburgu i jako magistrantka w Dreźnie udoskonaliły jej talent do łączenia ogólnych kontrastów rzeźbiarskich ze sferą przestrzeni. Zasadnicze układy przenikały się z elementem bezruchu i ruchu. Pracowała jako niezależna artystka w Dreźnie od 1930 roku, ale w noc bombardowania 13 lutego 1945 roku nie tylko jej studio zostało zniszczone, a wraz z nim prawie wszystkie jej wczesne prace, ale ona sama straciła dom. Jej droga zaprowadziła ją na Eduard-Bilz-Straße 42 w Radebeul, gdzie znalazła nowy dom i miejsce do tworzenia swojej sztuki do końca życia. Zmarła w Dreźnie 18 maja 1975 roku.

Zakres jej twórczości artystycznej obejmował najróżniejsze ludzkie emocje, które zawsze były uchwycone w różnych, ale realistycznych motywach i projektach. Tematy takie jak taniec i radość, smutek i strach, kontemplacja i działanie były tak samo ważne, jak relacje między matką a dzieckiem, między pomocnikiem a potrzebującym lub między buntownikiem a ciemiężcą. Materiały użyte w jej rzeźbach były tak samo zróżnicowane jak jej motywy. Formy reliefowe, kompozycje grupowe lub indywidualne portrety zostały stworzone z metalu, drewna, gipsu, ceramiki lub kamienia. Oprócz prac rzeźbiarskich artystka tworzyła również liczne szkice, które nie były, jak to często bywa, jedynie wstępnymi studiami, ale raczej dopełnieniem i symbiozą jej wieloaspektowej działalności. Na szczególną uwagę zasługują ilustracje do cyklu powieściowego Tomasza Manna Józef i jego bracia.

Magdalene Kreßner była również twórczo zaangażowana w odbudowę Drezna. Tutaj forma płaskorzeźby najlepiej wyrażała jej artystyczną siłę, czego przykładem jest praca "Dzieci grające muzykę podczas karnawału" na Blochmannstraße, która łączy w sobie wiele cech jej twórczości. Ta praca jest rytmiczna i zrównoważona, a rzeźbiarka skupia się na tym, co najważniejsze. Jej prace są ziemiste i związane z prawdziwym życiem. W harmonii z naturą artystka zawsze dociera do sedna sprawy, nigdy nie popadając w powierzchowność.

Odnalazła również iskrzące pole twórczej aktywności w przenikaniu się tańca i rzeźby. Jeszcze podczas studiów powierzono jej zaprojektowanie arkad w teatrze w Chemnitz. Na potrzeby przedstawienia baletowego "Romeo i Julia" w Landesbühnen Sachsen zrealizowała kluczowe sceny taneczne w figuratywnych przedstawieniach. Jednym z jej najważniejszych dzieł była płaskorzeźba z brązu oparta na balecie Jezioro Łabędzie Czajkowskiego dla hotelu Neva w Dreźnie.

Kolejne wybitne dzieło sztuki można znaleźć w kaplicy cmentarnej w Radebeul-Ost. Grupa ukrzyżowania, stworzona w latach 1955/56, przedstawia naznaczonego cierpieniem Jezusa, pogrążoną w żałobie Marię i Jana Chrzciciela, który z ufnością spogląda na Ukrzyżowanego i podtrzymuje Matkę Boską. Treść i forma łączą się tu z subtelną empatią. Dzięki oryginalnemu językowi obrazowemu i emocjonalnym motywom Magdalene Kreßner dołącza do grona ważnych artystów, którzy zawsze pozostawali wierni tradycji rzeźby mieszczańsko-humanistycznej.

Maren Gündel, City Archive

Opublikowano w: Official Gazette Radebeul, październik 2014 r.