Zatroskany obywatel, czyli sztuka farmacji. Zapytaj swojego lekarza lub lokalnego farmaceutę o ryzyko i skutki uboczne
Nigdy tak naprawdę nie chcemy zobaczyć wnętrza apteki, a jednak cieszymy się, że jest w pobliżu!
Wciągamy się do środka z grubym katarem i bólem głowy i narzekamy farmaceucie na nasze dolegliwości, aby mógł nam zaufać, że wyzdrowiejemy. Nawet starożytni Egipcjanie byli świadomi uzdrawiającej mocy substancji roślinnych i zwierzęcych, a artefakty farmaceutyczne znaleziono nawet w prehistorycznych grobach.
Lokalna historia medycyny nie jest tak stara, ale Gottfried Irmler jest pierwszym farmaceutą, który został wymieniony z imienia i nazwiska, który zapewnił sobie miejsce pochówku na cmentarzu kościelnym Kötzschenbroda w 1733 roku za opłatą w wysokości 1 talara. W 1744 roku jego apteka spłonęła w wyniku pożaru, co zmusiło go do odbudowania jej w innym miejscu. Apteka "Alte Apotheke" mieszcząca się obecnie przy Altkötzschenbroda 48 do dziś pamiętana jest przez nazwę mieszczącej się tam restauracji.
Inny, bardzo stary ośrodek zdrowia znajdował się w dzisiejszym "Bürgergarten", którego historia sięga Christiana Friedricha Junkera, który założył go w 1825 roku, ale po kilku miesiącach sprzedał Johannowi Gottliebowi Straßerowi. Ponieważ apteki w dawnych czasach miały przywilej sprzedaży przypraw, cukru i produktów z nich wytwarzanych, były prawie jak sklepy ogólnospożywcze. Straßer sprzedał je jednak niedługo później Karlowi Friedrichowi Voglowi. Zmianie właściciela towarzyszyła zmiana lokalizacji - jego następca Woldemar Vogel przeniósł aptekę na Bahnhofsstraße w 1870 roku, gdzie można ją znaleźć do dziś pod nazwą Stadtapotheke, tak jak od 1936 roku. Należy tu również wspomnieć o deweloperze Hermannie Ilgenie i pierwszym honorowym obywatelu Kötzschenbroda, Curcie Schnabelu.
Ze względu na szybki wzrost liczby ludności w Lößnitz, rady miejskie Radebeul i okolic energicznie nalegały na założenie kolejnej apteki. Jednak pomimo złożenia kilku wniosków i list podpisów wszystkich mieszkańców Lößnitz, dopiero w 1890 r., 125 lat temu i po ponad dekadzie niestrudzonego zaangażowania, przedsiębiorcy Karlowi Gustavowi Georgiemu (1852-1910) udało się otworzyć aptekę przy Gellertstraße 18 na terenie dzisiejszego Radebeul-Ost. Tak zwana "Alte Apotheke", która znajdowała się tam do 2013 roku, była następnie prowadzona przez Johannesa Vargesa w 1912 roku.
W tym samym roku apteka o tej samej nazwie została również założona w Radebeul-Mitte, naprzeciwko "Weißen Roß", pod kierownictwem Ernsta Richarda Matthesa. Ponieważ trucizny były również przechowywane lub były niezbędne do produkcji leków, farmaceuci musieli wymienić je wszystkie. Repertuar obejmował od akonityny po sole cyny. Ponadto, w przypadku handlu truciznami, farmaceuci musieli dostarczyć skrupulatnych informacji w kwestionariuszu na temat ich statusu i szkolenia, skali handlu toksynami, warunków przechowywania i wyposażenia. Po śmierci Varge'a w 1917 r., dopiero w 1919 r. Johann Kurt Alfred Müller został ponownie zatrudniony do prowadzenia "Alte Apotheke". Jednak ogólne trudności lat powojennych nie zatrzymały się w miejscu opieki medycznej. Zimowy mróz i brak ogrzewania całkowicie uniemożliwiały bezpieczne wystawianie recept w całkowicie nieogrzewanym pomieszczeniu apteki." Na szczęście te okoliczności należą już do przeszłości.
Niestety, wydaje się jednak, że nie ma lekarstwa na obecne powszechne choroby, takie jak morbus praejustitia, ignorantia plebs czy furor peregrinus. Edukacja jest prawdopodobnie nadal najlepszym lekarstwem!
Jeśli chodzi o wszystko inne, czytamy ulotkę dołączoną do opakowania
Maren Gündel, Archiwum Miejskie
Opublikowano w: Dziennik Urzędowy Radebeul styczeń 2015 r.