Niederlößnitz

W 1832 roku 85 właścicieli winnic zebrało się nad dzisiejszą Meißner Straße i założyło Stowarzyszenie Winnic Niederlößnitz.

Powodem tego była niejasna przynależność gruntów winnic, na których w XVII i XVIII wieku zbudowano liczne domy winiarzy.

Pod względem kościelnym i szkolnym należały one do Kötzschenbroda, ale pod względem sądowym podlegały bezpośrednio drezdeńskiemu urzędowi sądowemu i dlatego były zwolnione z wielu miejskich obciążeń wsi. Sąsiednie wsie Lößnitz odmówiły przyjęcia na siebie takich obowiązków, jak opieka nad biednymi winiarzami.

W rezultacie obciążenia komunalne były coraz częściej nakładane na powiat macierzysty, który musiał zrezygnować ze swojego tymczasowego statusu.

W 1839 r., wraz z wyborem pierwszej rady miejskiej w gospodzie Goldene Weintraube, powstała polityczna gmina Niederlößnitz. W kolejnych latach Niederlößnitz rozwinęło się w imponujące miasto willowe. Zaledwie 30 lat później mieszkało tu ponad 1000 mieszkańców.

Tym samym Niederlößnitz stało się drugą co do wielkości gminą Lößnitz po Kötzschenbroda.

Przekształcenie winnic w tereny budowlane w wyniku klęski filoksery doprowadziło do prawdziwej eksplozji populacji.

Celowo uniemożliwiono rozwój przemysłu. Zamiast tego forsowano dalszy rozwój w "gustownym stylu willowym" i rozbudowę infrastruktury z elektrycznym oświetleniem ulicznym, szkołą Luisenstift i licznymi restauracjami.

W 1923 r. zachodnie gminy Lößnitz połączyły się, tworząc dużą gminę Kötzschenbroda, a Niederlößnitz ponownie utraciło niezależność gminną.