Kolejka linowa na wieżę Bismarcka?!

Przedstawiciel firmy Bleichert, konstruktora pasażerskich kolejek linowych, pracuje nad projektem budowy jednej z nich z Gutenbergstraße do obszaru Spitzhaus - Bismarck Tower. Początkowym celem jest zainteresowanie społeczeństwa tym projektem.

Przedstawiony radzie miasta przez głównego budowniczego miasta dokument jest pierwszym arkuszem w pliku archiwalnym o prostym tytule "Projekt kolejki podwieszanej" z 1934 r. Cóż za niezwykły pomysł! Przedstawiciel pisze na kilku stronach z prośbą o publikację w Radebeul Tageblatt: Impulsem do tego przedsięwzięcia było przyłączenie pierwotnej gminy Wahnsdorf do Radebeul 1 kwietnia tego samego roku wraz z nowo przyłączonym obszarem miejskim. Pomysł polegał nie tylko na stworzeniu wygodnego sposobu dla mieszkańców, seniorów, kobiet w ciąży i matek z wózkami dziecięcymi na dotarcie do wyżyn Radebeul, ale także na uczynieniu regionu bardziej dostępnym i ożywieniu go dla turystów. W końcu sam widok na miasto Lößnitz, rzekę Łabę czy panoramę Drezna są warte takiej podróży! Do tego dochodzą nieprzewidywalne warunki pogodowe: zimą strome drogi zamieniają się w śliski, czarny lód, a ulewy w błotniste ścieżki. W obu przypadkach są one przejezdne tylko dla pieszych i pojazdów w ekstremalnych warunkach. Rozwiązaniem byłaby kolejka górska. Przechodnie byliby w stanie zejść na drogę lub kolej i wrócić w najbezpieczniejszy i najszybszy sposób - użyteczne i przyjemne zostałyby w ten sposób połączone w najlepszy możliwy sposób. Powstałby również techniczny punkt orientacyjny. Zarówno stacje górskie, jak i dolinne mogłyby zostać zaprojektowane przez architektów w gustownym stylu. Słupy nośne byłyby mniej rzucające się w oczy niż niektóre współczesne słupy energetyczne, a dzięki zielonej warstwie farby praktycznie wtopiłyby się w naturę. To samo dotyczy trwałych kabli podwieszających dzięki ich eterowemu zabarwieniu. Co najważniejsze, w dotychczasowej historii firmy nie było żadnych wypadków!

Firma z Lipska bierze za podstawę kolej podwieszaną z Bad Harzburg i dokonuje następujących obliczeń: 35 000 RM kosztów operacyjnych (w tym koszty personelu, energii elektrycznej, konserwacji i utrzymania, reklamy itp.) w porównaniu do nieco poniżej 80 000 RM rocznego przychodu. Zakłada to 80 000 biletów w obie strony, 50 000 przejazdów pod górę, 25 000 przejazdów w dół, sprzedaż frachtu i pocztówek itp.

Dwie kabiny wyposażone w oświetlenie elektryczne poruszają się wahadłowo, tzn. gdy jeden wagon opuszcza stację w dół, drugi w tym samym czasie opuszcza stację w górę. Drzwi nie mogą być otwierane podczas podróży, podczas której można przewozić do 20 pasażerów. Każda kolejka posiada również pomocniczą linę wyciągową ze specjalnym napędem i silnikiem, telefon i przycisk awaryjny. Regularne prace konserwacyjne są objęte przejazdami inspekcyjnymi. Wpływ takiej kolejki na teren jest niezwykle niski i cichy.

Wszystkie te zalety i korzyści powinny wystarczyć, aby przekonać do zakupu takiego pojazdu! Jednak - brak jakichkolwiek kolejek linowych w krajobrazie miasta przewiduje odpowiedź rady miasta: odmowa zatwierdzenia publikacji, ponieważ nie ma potrzeby budowy kolei podwieszanej, a to oznaczałoby oszpecenie wysokości Lößnitz, ponadto administracja miasta będzie wiedziała, jak rozwiązać rozwój zaplecza w bardziej odpowiedni sposób.

Naprawdę szkoda.

Maren Gündel, Archiwum Miejskie

Opublikowano w: Dziennik Urzędowy sierpień 2015 r.