Sezon kąpielowy otwarty! Zanurz się w kąpielowej zabawie minionych czasów
Tradycyjnie baseny zewnętrzne rozpoczynają nowy sezon na początku wesołego miesiąca. Jeśli pogoda dopisuje, trawniki do opalania i obszary wodne oferują wybór ochłody, pływania, zabawy w kąpieli lub relaksu. Jednak Radebeul nie zawsze posiadało tego typu publiczne kąpielisko, choćby dlatego, że Łaba wije się wzdłuż jego progu.
Pod koniec XIX wieku rosnąca liczba ludności, rozwój turystyki oraz rosnąca świadomość i potrzeba higieny doprowadziły do powstania różnych "zakładów kąpielowych" w Lößnitz. Najstarszym z nich był dawny "Badhotel" lub "Badschlösschen" (Burgstraße 2) w Niederlößnitz, do którego w 1865 roku po raz pierwszy dobudowano tzw. łaźnię publiczną. Ta wczesna forma ogólnej kultury kąpieli była zasilana przez tunel specjalnie wykopany w zboczu góry, aby czerpać z bogatego w źródła zaplecza.
Dziesięć lat później radny gminy Oberlößnitz Friedrich Wilhelm Schönert złożył wniosek o budowę podobnego zakładu kąpielowego do władz królewskich Drezna, który miał składać się z trzech pojedynczych komór, podwójnej kabiny, przebieralni i tarasu na dachu. Późniejsze domy uzdrowiskowe i rekonwalescencyjne "Wilhelmsbad" (1894, Lößnitzstraße 10) i "Nizzabad" (1908, Maxim-Gorki-Straße 21) również miały swoje początki w takich łaźniach
Znany mistrz budowlany z Radebeul, Friedrich Wilhelm Eisold, zachwycił swoją rodzinę pierwszym utwardzonym basenem na świeżym powietrzu, budując sezonowe kąpielisko na Łabie w Serkowitz w 1878 roku. Niewiele później Adolf Hultsch otworzył podobny obiekt w Kötzschenbroda, ale tym razem dla ogółu społeczeństwa. Dzięki jego następcy jest on również znany jako "Kleinertsche Badeanstalt".
W 1890 r. prom August Görlitz przejął Eisoldsche Bad i uczynił go otwartym dla publiczności. Dopiero wtedy zakazano kąpieli w Łabie w innych miejscach. Ponieważ były to konstrukcje drewniane, nie były one odporne na pożary pomimo swojego położenia. Cały obiekt Serkowitz spłonął zarówno w 1902, jak i 1913 roku, a w 1920 roku został całkowicie zamknięty, podczas gdy w Kötzschenbroda skrajnie pogarszająca się jakość wody położyła ostateczny kres kąpielom w 1928 roku.
W 1905 roku otwarcie Bilz "Licht-Luft-Bad" (Bilz Light and Air Baths") dało szerszy dostęp do letnich kąpieli, zgodnie z holistyczną koncepcją naturalnego leczenia, która obejmowała kąpiele uzdrowiskowe, ćwiczenia sportowe w lekkich ubraniach na świeżym powietrzu i terapię wodną. Basen z falami istnieje od 1912 roku.
Jednak to dzięki nagłemu załamaniu się wód gruntowych, głęboki na 12 metrów dół, z którego wydobywano glinę, a następnie piasek i żwir, został przejęty przez miasto Radebeul w 1949 roku i przekształcony w naturalny odkryty basen. Dzięki wielu wolontariuszom od 1951 r. w Lößnitzbad można się odświeżyć i zrelaksować.
Ale zamiast nurkować, można również jeździć w wodzie. Obecnie zupełnie niemodne i zastąpione przez łodzie z twardą skorupą, pomysł składanej łodzi jako zajęcia rekreacyjnego był jeszcze zupełnie nowy w 1914 roku, a jej użycie na Łabie było małą sensacją. Gazeta Kötzschenbrodaer Generalanzeiger w maju 1914 roku donosiła: "Składane "łodzie", które są zbudowane w podobny sposób jak kajaki Grenlandczyków, reprezentują nową i dość unikalną konstrukcję tego typu jednostek pływających. Kilka dni temu dwie takie łodzie zostały zmontowane na przystani parowców w Kötzschenbroda, gdzie z tej okazji zebrało się wielu widzów. Dwóch entuzjastów sportów wodnych" przybyło z Drezna, a ich jedyny bagaż składał się z plecaka i torebki, w której przechowywana była łódź. Niezbędne elementy zostały szybko złożone i od razu zabrali się do pracy - która tak naprawdę wcale nie jest pracą - ponieważ złożenie takiej łodzi jest dziecinnie proste. Na powstały szkielet - składający się z drewnianych prętów ze stalowymi usztywnieniami i śrubami - naciągnięto jasną plandekę i mała łódka jest gotowa. Łódki zostały teraz bez wysiłku zwodowane [] Następnie była to szybka wycieczka w dół Łaby do Gauernitz [] Kajaki te można zdecydowanie opisać jako idealne na wycieczki wodne w okolicach Drezna, a także ogólnie na wody śródlądowe."
Niezależnie od tego, czy pływamy, skaczemy na główkę, czy wiosłujemy - miejmy nadzieję, że lato pozwoli nam cieszyć się wodą nie tylko z góry.
Maren Gündel, City Archive
Opublikowano w: Dziennik Urzędowy Maj 2015 r.