Historyczna zieleń wiejska Wahnsdorf
Wahnsdorf to kolejna z pierwotnych gmin Radebeul, o której pierwsze wzmianki pochodzą z 1350 roku. W XIV wieku należała do burgrabiów Dohna, a w XVII wieku znajdowała się pod kontrolą dworu Hermsdorf.
W 1445 r. wieś składała się z 17 posiadłości. Uprawa winorośli była już praktykowana w tym czasie.
W 1420 r. wspomniano o położonej na uboczu posiadłości z winnicą i tłocznią. Około 1600 roku w Wahnsdorf było 70 winnic.
Wahnsdorf ma układ uliczny i rozszerza się we wschodniej części na częściowo dwurzędowy obszar zabudowany, na którym w XIX wieku utworzono staw przeciwpożarowy. Zabudowa kilku ściśle rozmieszczonych trójstronnych dziedzińców pochodzi z XVIII wieku.
Pod względem kościelnym i szkolnym wieś należała do sąsiedniego Reichenbergu.
Pierwsza wzmianka o gospodzie Altwahnsdorf 56 pochodzi z 1620 roku. Druga wiejska gospoda została założona w 1870 roku wraz z gospodą "Zur Friedenslinde".
"Wilhelmshöhe", "Zum Pfeiffer" i restauracja "Zur grauen Presse" zostały dodane jako kolejne zajazdy wycieczkowe.
W latach 1915/16 na najwyższym punkcie zbudowano obserwatorium meteorologiczne.
W dniu 1 kwietnia 1934 r. Wahnsdorf został włączony do Radebeul, liczącego wówczas 1000 mieszkańców, a od 1990 r. posiada własną radę gminy. Spośród wszystkich gmin Lößnitz, Wahnsdorf jest nadal najbardziej charakterystyczną gminą rolniczą.
Wskazówka:
Na wiejskiej zielonej steli w Wahnsdorf można znaleźć kolejny kod QR do dźwiękowej opowieści o "zakazanych i nieproszonych gościach w Spitzhaus".