Lysistrata

Lizistrata czeka na placu w Atenach. Zwołuje kobiety, ponieważ cierpią z powodu wojny, która trwa już od dwudziestu lat i wciąż się zaostrza. Sugestia Lysistraty: »Podejmijmy strajk miłosny, aby zmusić mężczyzn do zawarcia pokoju.«

Plan zostaje przyjęty. Kobiety ze wszystkich greckich miast wyruszają, podróżując pieszo, płynąc statkami, zostawiając swoje dzieci, wrzeciona i krosna, sprzeciwiając się rozkazom i prośbom swoich mężów. Składają przysięgę, że odmówią swoim mężom, obudzą ich pragnienia, nie poddając się im.

Sztuka Arystofanesa »Lysistrata« została po raz pierwszy wystawiona wiosną 411 roku p.n.e. podczas Wielkich Dionizji w Atenach. Imperium Attyckie przetrwało dwadzieścia lat ciężkiej wojny peloponeskiej i dryfowało w kierunku katastrofy, która miała podzielić świat na dwie części i nie przynieść zwycięzcom i pokonanym nic poza ogólnym wyczerpaniem, zakłóceniem wszystkich form życia i społeczeństwa oraz upadkiem » starego, wielkiego, klasycznego świata«.

W tej sytuacji Arystofanes, który w swoich komediach zawsze opowiadał się przeciwko szaleństwu wojny i za pokojem, »ponieważ nie ma na co liczyć ze strony mężczyzn, pomyślał, że powinien schronić się - jeśli nie w życiu, to przynajmniej w sztuce - w bardziej naturalnym wglądzie kobiet i matek«, według Wolfganga Schadewaldta, jednego z tłumaczy »Lysistrata«.

I tak Arystofanes przywołuje postać wielkiej, inteligentnej, zdeterminowanej kobiety »która cierpi bardziej niż inni z powodu swoich okoliczności i z tego cierpienia staje się spiskowcem przeciwko wojnie i na rzecz pokoju.«